Carlos

Ilich Ramírez Sánchez, een militant van Venezolaanse afkomst die aan de zijde van de Palestijnen in Jordanië heeft gevochten, voert in Londen een reeks aanslagen uit. Hij vestigt zich in Parijs, waar het FPLP (Volksfront voor de Bevrijding van Palestina) hem dehij de verantwoordelijkheid krijgt heeft gegeven over de Europese tak van het Volkfront voor de bevrijding van Palestina.

Met een groep van zes militanten, linkse leden van de Duitse Revolutionaiäre ZellenCel, en Palestijnse militanten, waaronder Anis Naccache, neemt Carlos de controle over het OPEC-gebouw. Ze houden ministers en de bijbehorende delegaties gegijzeld.

De groep van Carlos, gevestigd in Boedapest en beschermd door Syrië, legt contacten met verschillende klanten cliënten die geïnteresseerd zijn in hun specifieke expertise, onder anderewaaronder het Roemenië van Ceaușescu en Libië. Deze intense geopolitieke destabilisatie, georkestreerd geleiddoor Carlos die wapens smokkelt, grote sommen geld verhandelt en een leven leidt als een soort maffiabaas van Europees terrorisme, nadert zijn einde.