Nicole Kidman schittert in de erotische thriller Babygirl van Halina Reijn

In de erotische thriller Babygirl, nu te zien bij CANAL+, balanceert een machtige vrouw op het randje van zelfdestructie. Nicole Kidman neemt je mee in de rol van Romy, een CEO die haar zorgvuldig opgebouwde bestaan op het spel zet voor een riskante affaire met haar jonge stagiair Samuel (Harris Dickinson). Wat begint als verboden aantrekkingskracht, groeit uit tot een intens spel van macht en onderwerping dat niet alleen haar huwelijk met Jacob, gespeeld door Antonio Banderas, maar ook haar professionele reputatie op scherp zet. Regisseur Halina Reijn bouwt de spanning meesterlijk op met seksueel geladen scènes, morele dubbelzinnigheid en rauwe emotionele nuances. Kidman — die terecht de Volpi Cup voor Beste Actrice won in Venetië — laat zeldzame kwetsbaarheid en controle zien in een rol die draait om verlangen, macht en schaamte. In deze Babygirl recensie valt op hoe het vrouwelijk perspectief op lust en autonomie eindelijk de ruimte krijgt die het verdient. Een taboedoorbrekend werk, waarin Reijn en haar cast de grenzen van het genre verkennen zonder te vervallen in clichés. 

In Babygirl zien we Romy, een CEO met alles onder controle – behalve haar eigen verlangens. Ze begint een affaire met Samuel, haar stagiair die jong genoeg is om vragen op te roepen. Een spel dat haar huwelijk met Jacob op losse schroeven zet én haar carrière in de gevarenzone brengt. 

Deze erotische thriller kruipt onder je huid terwijl de spanning tussen Romy en Samuel oploopt. Hun verboden aantrekkingskracht, de scheve machtsverhoudingen op kantoor, en Romy's innerlijke gevecht met wat ze mist in haar huwelijk – het vormt een explosieve mix. Samuel breekt door haar zorgvuldig opgebouwde muur en trekt haar mee in een riskant spel van domineren en laten domineren. Ondertussen zie je hoe haar status als rolmodel binnen het bedrijf en haar gezinsleven langzaam afbrokkelt. 

Maar Babygirl is meer dan het verhaal van een slippertje. Het is een indringende blik op macht, verlangen en wat er gebeurt als je keuzes maakt die lijnrecht ingaan tegen wat de maatschappij en je collega's van je verwachten. Benieuwd hoe deze thema’s tot leven komen? Lees vooral het artikel door over Babygirl, waarin we dieper ingaan op de gelaagdheid van deze intrigerende film. 

Nicole Kidmans vertolking van Romy wordt door critici gezien als een van haar absolute topprestaties. Wat haar spel zo bijzonder maakt? Haar vermogen om enorme emotionele diepgang en subtiliteit te tonen in een rol die draait om seksuele honger, macht en schaamte. 

Kidman houdt haar expressie grotendeels intern; haar emoties schemeren door in kleine gebaren en korte momenten van warmte, in plaats van theatraal spel. Deze ingetogen aanpak maakt haar innerlijke strijd juist voelbaarder voor ons als kijker. Critici vallen over elkaar heen om te benadrukken hoe ze de kwetsbaarheid en rauwheid van haar personage blootlegt, met name in de lichamelijke en emotionele dubbelzinnigheid van Romy's verlangens. 

Voor deze rol liet Nicole Kidman haar vertrouwde territorium van elegante, ongenaakbare vrouwen ver achter zich. Ze dook in scènes waarin ze zich volledig overgeeft aan schaamte en lichamelijk genot. Het resultaat? Een intens en menselijk portret dat schittert door authenticiteit en lef. Niet voor niets sleepte ze de prijs voor Beste Actrice in de wacht op het Filmfestival van Venetië.  

De film graaft diep in de thema's macht en verlangen via zorgvuldig opgebouwde scènes die onder je huid kruipen. Let maar op die eerste ontmoeting tussen Romy en Samuel – hij kalmeert een hond en kijkt haar recht in de ogen. Gelijkwaardig? Ja, maar de machtsdynamiek sluimert al. 

Dan dat sleutelmoment in een smoezelig hotel. Hun eerste seksuele rendez-vous waar Samuel haar uitdaagt: laat die CEO-controle eens lekker varen. De clash tussen haar dagelijkse autoriteitspositie en haar verlangen naar overgave spat van het scherm. 

Wanneer echtgenoot Jacob getuige wordt van de affaire, verandert alles. Later proberen Romy en hij hun seksleven opnieuw uit te vinden, geïnspireerd door wat ze met Samuel ontdekte. Die machts- en verlangensspelletjes sijpelen door in elk aspect van haar bestaan. 

In de slotscène wordt glashelder hoe diep deze dynamiek haar heeft veranderd – Romy kan alleen een orgasme bereiken door zich Samuel voor te stellen. Macht en verlangen: niet langer spelletjes, maar haar nieuwe realiteit. Het psychologische portret in Babygirl doet denken aan vergelijkbare films waarin Antonio Banderas de spanning opvoert, maar deze keer zijn het vooral de vrouwelijke perspectieven die de boventoon voeren.

Met Babygirl toont Halina Reijn een volwassener, ambitieuzer gezicht dan in haar Bodies Bodies Bodies. Haar regiestijl? Visueel scherp, speels én trefzeker, met dialogen die het spanningsveld tussen macht en verlangen bijna tastbaar maken. 

Het bijzondere aan Babygirl? Reijn grijpt een door mannen gedomineerd subgenre en draait het binnenstebuiten met een vrouwelijke, hedendaagse blik. Het resultaat is een zinderend erotisch drama dat feministisch én messcherp actuele machtsverhoudingen fileert. 

Je voelt Reijns liefde voor erotische thrillers uit de jaren '90 in elke frame, maar dan met een eigentijdse twist. Ze kiest voor intense, tekstrijke scènes en creëert tegelijk een ruimtelijke opbouw die het verhaal ademruimte en ritme geeft. Zo drukt Halina Reijn onmiskenbaar haar stempel op het genre. 

Babygirl surft mee op de nieuwe golf van erotische thrillers, maar dan met een twist: het vrouwelijke perspectief staat centraal. Geen mannen die in de val lopen van femmes fatales, maar een vrouwelijke CEO die haar eigen verlangen omarmt en daarmee haar zorgvuldig opgebouwde leven op het spel zet. 

Alle ingrediënten van het genre zijn aanwezig: gevaar, hoge inzet, seksueel geladen machtsspelletjes en die onmiskenbare onderhuidse spanning. Maar Reijn voegt er iets aan toe: psychologische diepgang en morele grijstinten die je aan het denken zetten over macht, controle en wat we écht willen. 

Niet alle critici zijn even enthousiast - sommigen vinden de thema's voorspelbaar en vergelijken de film met klassiekers als The Piano Teacher en Eyes Wide Shut. Toch wordt Reijns aanpak overwegend geprezen als verfrissend en hedendaags. Babygirl past perfect in deze tijd waarin vrouwelijke seksualiteit, keuzevrijheid en morele complexiteit meer en meer de ruimte krijgen.  

Babygirl zet de toon binnen het genre van de erotische thriller door met volle overtuiging het vrouwelijke perspectief te kiezen. Nicole Kidman schittert als Romy, waarbij ze feilloos laveert tussen professionele controle en persoonlijke overgave. Met Halina Reijn aan het roer krijgt het genre een frisse impuls: je wordt meegesleurd in een spel van verlangen, schaamte en machtsverhoudingen, tegen een achtergrond die prikkelt en ontregelt. De emotionele intensiteit is voelbaar, de relaties zijn gelaagd en blijven nog lang nazinderen. Kidman en Dickinson geven hun moreel complexe personages extra diepgang, waardoor iedere keuze gewicht krijgt. Ook Antonio Banderas weet zijn bijrol memorabel vorm te geven. Zoek je een volwassen drama dat geen enkel taboe schuwt? Dan mag je deze film niet missen. Babygirl is nu te zien bij CANAL+, waar je zelf kunt ontdekken waarom deze film zowel uitdaagt als intrigeert.